loader
دستگاه‌های خارج دهانی
02 فروردين 1398 ساعت 21:28
ارتودنسی

بهترین شیوه تقویت انکوریج استفاده از دستگاههای خارج دهانی می باشد.

دستگاه‌های خارج دهانی



بهترین شیوه تقویت انکوریج استفاده از دستگاههای خارج دهانی می باشد. برای جلوگیری از حرکت به سمت جلوی دندانهای خلفی تقریبا 300 الی 350 گرم نیرو لازم است. در این حالت همکاری بیمار بسیار حائز اهمیت است. بنابراین می توان از timer هدگیر استفاده کرد.




اهداف استفاده از دستگاه‌های خارج دهانی




    تقویت انکوریج



    تاثیر ارتوپدیک بر روی فکها



    کنترل بعد عمودی صورت



    تغییر شیب پلان اکلوزال



    حرکات دندانی



    کاربرد نیروی قدامی خلفی




معیار اصلی انتخاب دستگاه خارج دهانی



برای بیماران با رشد افقی، مسیر کشش دستگاه باید به سمت پایین و عقب باشد بنابراین از هدگیر سرویکال یا Low Pull استفاده می شود.




در بعضی بیماران که کندیل آنها پتانسیل رشد زیادی دارد می توان از هدگیر سرویکال یا دستگاههای فانکشنال استفاده کرد.




برای بیماران با رشد عمودی، مسیر کشش به سمت بالا و عقب می باشد بنابراین از دستگاه‌های High Pull یا Vertical Pull استفاده می شود.




آنالیز در پلان قدامی خلفی


نیروی دستگاه های خارج دهانی از طریق بخش های مختلف سر و بازوهای بیرونی و داخلی همچنین از طریق گردن به دندانهای مولر وارد می شود.


نوع حرکات دندانی توسط رابطه بین جهت نیرو و مرکز مقاومت دندانهای مولر مشخص می شود.




هدگیر سرویکال

در هدگیر سرویکال جهت نیرو به عقب و پایین است در نتیجه نیرو دارای مولفه های افقی و عمودی است. در صورتی که هدف انتقال مولرها باشد نیرو باید از مرکز مقاومت مولرها عبور کند.




در صورتی که نیرو از زیر مرکز مقاومت عبور کند دندان در جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخد، در نتیجه باعث می شود تاج دندان به سمت عقب و ریشه‌ها به سمت مزیال حرکت کنند. و در صورتی که نیرو از بالای مرکز مقاومت عبور کند عکس این قضیه رخ می‌دهد.

هدگیر High Pull

جابجایی انتقالی و اینتروژن دندان در اثر عبور نیروی High Pull از مرکز مقاومت.




چرخش دندان در جهت عقربه‌های ساعت در اثر عبور این نیرو از زیر مرکز مقاومت.




چرخش دندان در خلاف جهت عقربه‌های ساعت در اثر عبور این نیرو از بالای مرکز مقاومت.





انکوریج استخوان کورتیکال مانع از حرکت مولرها به سمت مزیال می شود. Trans palatal Arch ریشه‌ها را با استفاده از انکوریج متقابل حرکت می‌دهد.



برای ایجاد تعادل در نیروهای عموی دست یافتن به گشتاورهای برابر و در خلاف جهت یکدیگر ضروری است. گشتاورهای نامساوی می‌توانند باعث ناهماهنگی اکلوژن شود.


 



یکی از معایب هدگیر وابستگی زیاد ان به همکاری بیمار است به طوری که در صورت همکاری نکردن بیمار موفقیت درمان به خطر می افتد.


میکروایمپلنت یا همان TAD دستگاه مناسبی برای انکوریج داخل دهانی است و می تواند انکوریج کافی برای درمان ارتودنسی را ایجاد نماید.