مینی اسکرو پیچ یا میخی کوچک است که در فک قرار داده می‌شود تا.....
مینی اسکرو پیچ یا میخی کوچک است که در فک قرار داده می‌شود تا ارتودنتیست بتواند به کمک آن دندان‌های را به سمت صحیح حرکت داده و از حرکت دندان‌ها در مسیر اشتباه پیشگیری کند.
در برنامه‌ریزی درمان ارتودنسی باید به سیستم نیروی مناسب اعمال شونده روی دندان‌هایی که باید جابجا شوند و همینطور به اثرات نامطلوب بر روی انکوریج (تکیه‌گاه) دندان توجه شود. این سیستم برای طراحی مناسب ارتودنسی، محل جایگذاری مینی اسکرو را مشخص می‌کند.
چه مواقعی به مینی اسکرو در درمان ارتودنسی نیاز دارم؟
وضعیت متداولی زمانی است که دندان‌های پیشین بالایی جلو آمده‌اند یا دندان‌ها در قسمت جلوی دهان بسیا ر متراکم هستند. در چنین شرایطی ارتودنتیست باید دندان‌های جلویی را به سمت عقب و معمولاً در فضای خالی ایجاد شده به دلیل کشیدن دندان بکشد.
محل متداول قرار دادن بین ریشه دندان‌های عقبی فک بالا در جایی که بتوانند مانند تکیه‌گاه عمل کند، است. از مینی اسکرو به دندان جلویی یک کش وصل می‌شود تا در حالی که در جای خود ثابت است، دندان را به عقب بکشد.
فرایند قرار دادن مینی اسکرو چگونه انجام می‌شود؟
قبل از قرار دادن مینی اسکرو، پزشک باید به کمک رادیوگرافی، محل قرار گرفتن آن را نسبت به ریشه دندان‌ها ارزیابی کند.
وقتی مینی اسکروها در محل قرار داده می‌شوند آزار دهنده نیستند. به بیمار آموزش داده می‌شود که با محلول کلروهگزادین دهان خود را بشوید، ارتودنتیست لثه را با کرم‌های بیحس کننده موضعی بیحس کرده و سپس محل قرار گرفتن آن را به صورت موضعی بیحس می‌نماید. برای انجام این عمل بیحسی خفیف موضعی ترجیح داده می‌شود تا فیبرهای عصبی در لیگمنت‌های پریودنتال حساس باقی بمانند و در صورت برخورد مینی اسکرو با ریشه دندان، بیمار متوجه شده و پزشک محل و مسیر قرار دادن را تغییر دهد.
