درباره ارتودنسی بیشتر بدانیم

علائم نیاز به درمان ارتودنسی:

هدف ارتودنسی

ارتودنسی با هدف کاهش و رفع ناهنجاری‎ها‏ی دندانی ـ فکی و یا مال اکلوژن صورت می‏گیرد. در اکلوژن روابط و نحوه قرار گرفتن دندان‎ها‏ و رابطه میان دو فک نسبت به یکدیگر غیر طبیعی بوده که ظاهر ناخوشایندی برای دندانها دارد. علت این عارضه کج بودن ریشه دندانها و در نتیجه موقعیت نامرتب دندانها و فک می‏باشد. در واقع درمان ارتودنسی به منظور ردیف کردن دندانها و اصلاح الگوی رشد میان دو فک صورت می‏گیرد.

دوره‎ها‏ی تخصص ارتودنسی

این رشته 37 سال پیش وارد کشور شده و در حال حاضر انجمن ارتودنسی ایران با نام IAO در حالت فعالیت می‏باشد. با توجه به اینکه ارتودنسی یکی از زیر مجموعه‎ها‏ی رشته دندانپزشکی محسوب می‏شود، تمامی دندانپزشک‎ها‏یی که قصد فعالیت در این رشته را دارند باید یک دوره 2 الی 4 ساله را بگذرانند. آزمون ارتودنسی هر سال یکبار برگزار می‏شود که شرکت کنندگان در آزمون، باید نمره بالایی را احراز و سپس دوره تخصصی ارتودنسی را طی نمایند. پس از اتمام این دوره، فارغ التحصیلان از سوی وزارت بهداشت مدرک خود را اخذ و می‏توانند مطب دایر کنند. متخصصان پس از دریافت مدرک می‏توانند به تشخیص و  درمان بی نظمی‎ها‏ی مربوط به چیدمان دندان‎ها‏ و سایر بی نظمی‎ها‏ی واقع در صورت که مربوط به دندان‎ها‏ می‏باشد، بپردازند.

نحوه درمان ارتودنسی

نصب براکت‎ها‏ی دندان بصورت ملایم و ثابت انجام می‏شود که با گذشت زمان قابل تغییر می‏باشند. وظیفه براکتها، تغییر مسیر و هدایت ریشه دندانها در مکان اصلی خود می‏باشد که ظاهر دندانها را مرتب می‏سازد. براکتها ثابت بوده و قابل خروج از دهان نیستند و به همین دلیل در تمامی ساعات شبانه روز، در حال اجرای مسئولیت خود می‏باشند. سیم‎ها‏یی ارتودنسی دارای قطعات مختلفی هستند اما دو قسمت مهم آن‎ها‏ عبارتند از سیم‎ها‏ی هلالی شکلی که بست‎ها‏ی فلزی را به یکدیگر متصل می‏کنند و بست‎ها‏ی کوچک فلزی که به دندان‎ها‏ متصل می‏شوند.

برای درمان ارتودنسی مناسبترین سن بین 10 تا اواسط دوره نوجوانی می‏باشد. سنین کمتر از 10 سال برای انجام درمان ارتودنسی مناسب نیست زیرا دندانهای دائمی به حد تکامل خود نرسیده و برخی از دندانهای شیری هنوز پا بر جا هستند. از این رو تا زمان رشد کامل دندانهای دائمی باید صبر کرد. اگر چه در سنین بالاتر امکان درمان فراهم است اما به دلیل محکم شدن ریشه دندان، دوره درمان طولانی تر می‏شود.

علائم نیاز به درمان ارتودنسی

بسیاری بر این نظر هستند که در صورت وجود مشکلات ظاهری دندانها باید به متخصص ارتودنسی مراجعه نمود. این در حالی است که متخصصین برای ارتودنسی عوامل و علائم دیگری را ذکر می‏کنند. در واقع هر مشکلی که مانع از صحبت کردن عادی و جویدن غذا شود، می‏تواند نشانه نیاز به ارتودنسی باشد. بدین منظور علائم نیاز به ارتودنسی عبارتند از:

    زمانی که فاصله میان دندانها زیاد باشد.

    زمانی که دندان بالا و پایین به شکل درست به هم نرسند.

    زمانی که دندان‎ها‏ یا فک به شکل مناسب در دهان قرار نگیرند.

    زمانی که به دلیل مشکلات تنفسی، فرد نیاز به تنفس از راه دهان داشته باشد.

    زمانی که دندان کج موجب ایجاد صدا شود و به اصطلاح دندان قروچه اتفاق بیفتد.

    در صورتی که دندان کودک در زمان مورد انتظار نیفتد و بعدها در اثر تاخیر در افتادن، فاسد شود.